Vooraf mag je gerust weten dat ik een beetje boos ben, dat ben ik niet vaak. Het is voor mij een prachtig (en uiterst menselijk) gegeven, dat wij onszelf als studieobject willen zien. We bestuderen ons eigen gedrag, onze eigen waanzinnigheden en kronkelingen, bizarre seksuele voorkeuren en de ongelofelijke schoonheden die ergens diep in de kern verstopt zijn (de mens die zichzelf als studieobject neemt, zal deze schoonheden vinden). En net als ieder studieobject (en wellicht net zo schitterend), neemt dit onderzoek uiteindelijk haar praktische vorm aan. Wat kun je nou met al die kennis over groepsgedragingen of, hoe vertaal je het begrip urgency naar iets bruikbaars? Het is mijn grootste overtuiging (en hier ben ik aardig gepassioneerd over) dat de toegepast psycholoog degene is die daadwerkelijk de kracht heeft invloedrijk te zijn op de mens. Dit is in elke tijd hoog nodig. Zeker nu en vooral in de toekomst.
Van de jaren die ik besteed heb aan deze studie heb ik mij voor een gedeelte laten opleiden met de overtuiging dat het uitgangspunt het praktiseren van de studie van de mens inhield. Ervan uitgaand ook dat dit werk nodig was want (dat er werk was), dit leek immers voor zich te spreken. De kostbare informatie die tijdens mijn (en jouw) opleiding wordt toegereikt heeft de potentie om bijvoorbeeld bedrijfsprocessen te optimaliseren, een patiënt te helpen of een toegepast onderzoek te doen naar de werking van het brein. En hoewel de informatie toegereikt wordt (net als dat de timmerman zijn hamer koopt) zal het voor velen straks onduidelijk zijn hoe deze hamer te slaan. Dit is niet direct iemand zijn schuld. De student stelt immers nooit vragen, de docent beweegt zijn leerwerkpakket niet altijd even goed mee met de markt, het onderwijs innoveert vaak te laat en te traag en de beroepsgroep wordt inadequaat gepositioneerd op een te beperkte markt. De beweging van Toegepaste Psychologie valt tekort aan de mogelijkheden die er zijn. Inactiviteit lijkt, zoals vaak, de hoofdverdachte. En zoals Mussolini altijd zei, inactiviteit is de dood.
Uit een onderzoek naar de arbeidsmarktintrede van TP studenten is een zeer laag percentage tevreden over de beroepsvoorbereiding. De werkloosheid onder afgestudeerde TP studenten is zorgwekkend hoog. Dit terwijl de arbeidsmogelijkheden eindeloos zijn.
Onderstaande lijst is opgesteld om de arbeidsmogelijkheden van TP’ers weer te geven. Er is veel en veel meer.
- PR
- Marketing
- Human Resource Management
- Change Management
- Organizational Development
- Quality Control
- Clinical psychology
- Arbeidspsychologie
- Onderwijs
- Preventie (gezondheisbevordering)
- Gezondheidsbevordering op het werk
- Psychologie en rechten
- Psychologie in de economie (CPO)
- Sportpsychologie
- Geropsychologie (psychogerontologie)
- Interculturele relaties
- Denk aan VN
- Infrastructurele psychologie
- Cognitieve psychologie
- Theologische psychologie
- Sociologie, sociale psychologie
- Rehabiliterende psychologie
- Media
- Consumenten
- Ethiek
- De psychologie van globalisering
- Psychologie en defensie, de psychologie van terreur
- Seksuele psychologie
- Training
- Beleidsprocessen versterken met psychologische inzichten
- Ergonomisch ontwerpen van machines, werkplekken en hulpmiddelen
- Testen van prestatie, vaardigheden, capaciteiten en persoonlijkheid
- Ontwerpen van organisatiestructuren
- Optimaliseren van taken en werkplekken
- Functieanalyse/functiewaardering
- Werven van nieuw personeel
- Leiderschap
- Organisatiecultuur onderzoek
- Psychodiagnostisch onderzoek
- Werkmotivatie
- Counseling
- Coaching
- Re-integratie
- Employability onderzoek
- Creëren van visie/ontwikkelen draagvlak
- Managen van transitie
- Psychotherapie
- Revalidatiepsychologie
- Cognitieve neuropsychologie
De TP'er 