Door Bart de Jonge
Het is weer dinsdag. De dag dat er een stapel met dossiers de revue passeert en door het multidisciplinaire team afspraken worden gemaakt. Vragen als: Hoe staat het met de behandeling van mevrouw X?, Wanneer verwacht therapeut A dat meneer Y kan stoppen? Etc. De behandelende therapeuten geven hun professionele mening over de cliënt en over het behandeltraject. Zodra een therapeut aangeeft dat de doelstelling voor deze cliënt nog een aantal behandelingen nodig heeft komt het A4tje boven tafel. Dit A4tje is geen gewoon papier! Nee, allerminst zelfs. Dit A4tje heeft macht. De macht om te bepalen hoe veel tijd de therapeut nog krijgt, hoe intensief de cliënt nog behandelt wordt en of er aan die laatste kleine doelstellingen wordt gewerkt. Op dit A4tje staat namelijk met rood en groen, welke uren therapie er vergoed worden door de zorgverzekering. “Voor mevrouw X zitten we over 8 uur in het rood, we moeten dus voor die tijd stoppen want de volgende groene periode is pas over 40 uur en die krijgen we nooit vol bij haar”. De instelling wordt gedwongen om op die manier te kijken, want als de instelling failliet gaat is er helemaal geen zorg meer. Ik vind het triest dat we genoodzaakt zijn om soms uit de rol van betrokken hulpverlener te stappen en even in de schoenen te staan van een zorgverzekeraar om vervolgens de cliënten te bekijken als een bron van inkomsten. Dit is niet waar ik toe opgeleid ben. Dit is niet zoals ik wil denken. Maar dit is wel de realiteit en ik moet het ermee doen. Dus ik geef me niet over aan die houding en accepteer het A4tje als een noodzakelijk kwaad. Tegelijkertijd merk ik dat mijn denken veranderd en ik tijdens het bekijken van een dossier ik stiekem let op hoeveel uren behandeling iemand gehad heeft. Het is onvermijdelijk dat dit ook mijn manier van behandelen en mijn doelen voor de cliënten gaat beïnvloeden. Onvermijdelijk dat ik een aantal dingen laat liggen waar ik anders wel aandacht aan zou hebben besteed. Dit is slechts een kleine stap in de richting van zorgverzekering naar zorgverzakering. Geleidelijk aan verandert de zorg. Ik vraag me af waarin.
De TP'er 